Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed fac ista esse non inportuna;

Nos beatam vitam non depulsione mali, sed adeptione boni
iudicemus, nec eam cessando, sive gaudentem, ut Aristippus,
sive non dolentem, ut hic, sed agendo aliquid considerandove
quaeramus.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad
consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Quo tandem modo?: Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.
Quis enim redargueret?: An hoc usque quaque, aliter in vita?
Bork: Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Quid ergo?: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Audeo dicere, inquit.: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Bork: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?
Minime vero, inquit ille, consentit.

Hic ambiguo ludimur. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Bonum valitudo: miser morbus. In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?