At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sint modo partes vitae beatae. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Ita, quem ad modum in senatu semper est aliquis, qui interpretem postulet, sic, isti nobis cum interprete audiendi sunt.
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
- Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
- Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
- Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Reguli reiciendam; Sedulo, inquam, faciam. Duo Reges: constructio interrete. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Utilitatis causa amicitia est quaesita.
- Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
- Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
- Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
- Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
- Quae sequuntur igitur?
- Neutrum vero, inquit ille.
- Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
- Venit ad extremum;
- Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
- Optime, inquam.
- Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
- At multis se probavit.
- Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
- Quis negat?
- Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Ergo in hac ratione tota de maximis fere rebus Stoici illos secuti sunt, ut et deos esse et quattuor ex rebus omnia constare dicerent. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.