An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quae cum essent dicta, discessimus. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Duo Reges: constructio interrete. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Urgent tamen et nihil remittunt. Minime vero istorum quidem, inquit. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Suo genere perveniant ad extremum;

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam
domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit,
intus veritas occultetur?

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur
fuisse mutandi nominis.

Quis negat?: Cur haec eadem Democritus?
Negare non possum.: Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Non igitur bene.: Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Quod equidem non reprehendo;: Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Bork: An haec ab eo non dicuntur?
Bork: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Bork: Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Principiis autem a natura datis amplitudines quaedam bonorum excitabantur partim profectae a contemplatione rerum occultiorum, quod erat insitus menti cognitionis amor, e quo etiam rationis explicandae disserendique cupiditas consequebatur;

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
Poterat autem inpune;