Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Duo Reges: constructio interrete.

Verum ut haec non in posteris et in consequentibus, sed in
primis continuo peccata sunt, sic ea, quae proficiscuntur a
virtute, susceptione prima, non perfectione recta sunt
iudicanda.

In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut
vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.

Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?

Sed haec nihil sane ad rem; Memini vero, inquam; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Bork: Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Quo modo?: Istic sum, inquit.
Bork: Istic sum, inquit.
Quo tandem modo?: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Reguli reiciendam;: Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Sed ille, ut dixi, vitiose.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. At multis malis affectus. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim, si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere.