Sed haec omittamus;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Duo Reges: constructio interrete. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
- Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
- Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
- Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Sed fac ista esse non inportuna; Proclivi currit oratio.
- Bork
- Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
- Bork
- Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
- Ita prorsus, inquam;
- In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio differatur.
- Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
- Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
- Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
- Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Duo enim genera quae erant, fecit tria. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. At certe gravius. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Proclivi currit oratio.
Bork Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.
Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.