Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Duo Reges: constructio interrete. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quis istud, quaeso, nesciebat? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Quos quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis, non diconihil opus est litibus-;

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Omnis enim est natura diligens sui. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Quis, quaeso, inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat, aut qui, quo magis id intellegat, definitionem aliquam desideret?

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Que Manilium, ab iisque M. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
At iam decimum annum in spelunca iacet.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Non elogia monimentorum id significant, velut hoc ad portam:
Hunc unum plurimae consentiunt gentes populi primarium
fuisse virum.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua
sponte propensus es?

Praeteritis, inquit, gaudeo.: Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.
Restatis igitur vos;: Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Peccata paria.: Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Bork: Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.