Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Duo Reges: constructio interrete.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Sumenda potius quam expetenda.
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium,
multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis
usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil
praeterea est magnopere dicendum.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Graccho, eius fere, aequalí? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? An tu me de L. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Non est igitur summum malum dolor. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;

Quid iudicant sensus?: Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Cur iustitia laudatur?: Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Laboro autem non sine causa; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Praeclare hoc quidem. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.