Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Sed tamen intellego quid velit. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Bonum liberi: misera orbitas. Duo Reges: constructio interrete. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
De quibus cupio scire quid sentias.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Nihilo magis.: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
At multis malis affectus.: Bork
Moriatur, inquit.: Bork
Quid de Pythagora?: Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Bork: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Quid enim?: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Cum autem paulum firmitatis accessit, et animo utuntur et sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur et eos agnoscunt, a quibus educantur.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Nam voluptatis causa facere omnia, cum, etiamsi nihil
consequamur, tamen ipsum illud consilium ita faciendi per se
expetendum et honestum et solum bonum sit, nemo dixit.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non
fugiam ista popularia.

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Ut pulsi recurrant? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Erit enim mecum, si tecum erit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Et quod est munus, quod opus sapientiae?