Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Quid de Pythagora? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Duo Reges: constructio interrete.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Laboro autem non sine causa; Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Haeret in salebra.

Sed haec omittamus;: Ad eos igitur converte te, quaeso.
Bork: Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Ita credo.: Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Bork: Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;
Hoc simile tandem est?: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum
velit esse in genere isto voluptatis?

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur,
ut debent, sed aliquanto minutius.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Bonum incolumis acies: misera caecitas.
Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Hoc est non dividere, sed frangere.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Nescio quo modo praetervolavit oratio. Non est igitur voluptas bonum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.