Frater et T.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Duo Reges: constructio interrete. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Non laboro, inquit, de nomine. Quare ad ea primum, si videtur;

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior
viderere, non esses tui similis;

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est
mortuus.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sed quid sentiat, non videtis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam, et eo quidem consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id meo arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Ecce aliud simile dissimile.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Tubulo putas dicere?
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.

Bork: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Idem adhuc;: Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Recte dicis;: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Respondeat totidem verbis.: Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Erat enim Polemonis.: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.