Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Ad eos igitur converte te, quaeso. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Duo Reges: constructio interrete. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Recte dicis; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem,
Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret
Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat,
addisceret?

Quid me istud rogas?

Bork: Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Sed nimis multa.: Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Cur iustitia laudatur?: Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Bork: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Optime, inquam.: Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Ita fit, ut duo genera propter se expetendorum reperiantur, unum, quod est in iis, in quibus completar illud extremum, quae sunt aut animi aut corporis;

Hoc non est positum in nostra actione. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Non semper, inquam; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.