Nos vero, inquit ille;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Quippe: habes enim a rhetoribus; Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita
contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes
aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque
discrepant;

Infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est, tum
innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie.

Laboro autem non sine causa;
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Quae cum essent dicta, discessimus.

Bork: Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Bork: Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?

Simus igitur contenti his.

Ea possunt paria non esse. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nihil enim hoc differt. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.