Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. ALIO MODO. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Duo Reges: constructio interrete. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Bork: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Quare conare, quaeso.: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Sed videbimus.: Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
Bork: Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates
repellant.

Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his
omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum
inventorumque nostrorum.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;